OLT چیست؟

در شبکه های پسیو نوری (Passive Optical Networks) یک دستگاه سوئیچ مرکزی وجود دارد که مدیریت کاربران، سوئیچ کردن آنها به شبکه تلفنی SIP یا PSTN و همچنین ایجاد شبکه های مجازی داخلی (VLAN’s) را به عهده دارد و خدمات FTTH را مقدور می سازد. با افزودن امکانات Billing (صورتحساب) همچنین دستگاه OLT می تواند برای مشترکین مصرف تلفن یا شبکه (دانلود و آپلود) را محاسبه کند.

OLT یک یونیت

دستگاه OLT یا Optical Line Terminal وظیفه ی ارسال و دریافت سیگنال نوری با صد ها و یا هزاران مشترک (ONT) را به عهده دارد. اینترفیس های دستگاه OLT تعدادی پورت پان (PON) به همراه پورت های آپ لینک می باشد. پورت های آپلینک می توانند الکتریکال یا اپتیکال باشند. یا می توانند 10G (تن گیگ) باشند.

 

انواع OLT

  • جی پان GPON
  • ای پان G.EPON

تفاوت جی پان و ای پان در این مقاله بصورت مفصل توضیح داده شده، ولی بعنوان مثال می توان اشاره کرد که داون استریم در EPON معادل 1.2 گیگابیت بر ثانیه و در GPON معادل 2.5 گیگ بر ثانیه می باشد. به همین دلیل، OLT هایی که وجود دارند، یا برای تکنولوژی EPON طراحی می شوند یا فناوری GPON. ماژول های SFP پان که شما بر روی دستگاه های سوئیچ مرکزی (OLT) نصب می کنید یا می توانند GPON SFP باشند یا EPON SFP و هر کدام از این SFP ها می توانند کلاس B یا کلاس C باشند. نوع کلاس SFP جی پان در طراحی مشخص می شود. بسته به افت سیگنال در ONT یا ONU مشترکین، شما خواهید توانست در OLT شبکه ی خود، از کلاس B یا C استفاده کنید.

OLT ها را می توان از لحاظ شکل ظاهری نیز به سه دسته تقسیم کرد:

  • OLT یک یونیت
  • OLT دو یونیت
  • OLT شاسی بیس

بسته به تعداد مشترکین، تعیین می شود که OLT ای که شما استفاده می کنید چه ابعاد و اندازه ای داشته باشد. وقتی تعداد پورت های PON مورد نیاز شبکه پسیو نوری شما از 8 پان بیشتر شد، شما نیاز به استفاده از OLT های شاسی بیس خواهید داشت که طبیعتاً از لحاظ قیمت گران تر، از لحاظ ابعاد، بزرگترخواهد بود. ولی در عوض، امکان تعویض کارت و نصب کارت های متفرقه بسته به نیاز وجود خواهد داشت.

 

کانفیگ OLT جی پان

دستگاه OLT شامل یک سوئیچ است، و بیشتر کانفیگ هایی که برای سوئیچ سیسکو به کار می رود را دارا است، با یک سری تفاوت ها که فقط OLT شبکه های PON دارند. اگر بخواهیم شبکه ی پسیو نوری را یک شبکه ی اترنت در نظر بگیریم، OLT لایه ی هسته خواهد بود، اسپلیتر ها لایۀ توزیع بوده و ONT ها لایه ی دسترسی خواهند بود. بنابر این، یک بخش کار، که همان سوئیچینگ و محدود کردن دسترسی کاربران در شبکه و ایجاد VLAN های مختلف و متعدد می باشد. از طرف دیگر، ONT ها بریج Bridge می شوند و در یک Bridge Group قرار می گیرند، چون قرار نیست کار روتینگ خاصی انجام بدهند.

اما وظیفه ی اصلی OLT، مدیریت کردن دیتا بین سوئیچ مرکزی و ده ها دستگاه مودم ONT می باشد با درنظر گرفتن اینکه همه ی اطلاعات بر روی یک تار فیبر نوری ارسال و دریافت می شوند. بنابر این، پروتکل ارسال و دریافت اطلاعات باید به گونه ای باشد که هر ONT دارای یک تایم اسلات برای ارسال دیتا و همچنین یک کلید برای رمزگشایی دریافت اطلاعات در اختیار داشته باشد. این بخش PON دستگاه OLT است. پس می توان گفت دستگاه OLT از دو بخش پان و سوئیچ تشکیل شده است.

این مقدمه لازم بود تا شما بدانید زمانی که دستگاه OLT را کانفیگ می کنید، بخشی از دستورات وارد شده برای کانفیگ سوئیچ OLT و بخشی دیگر از کامند ها برای بخش پان PON خواهند بود.

بعنوان مثال چنین دستوری نشان خواهد داد که دستورات قابل اعمال در سوئیچ OLT چیستند:

SWITCH# show list
clear arp
clear arp IFNAME
clear coredump PID
clear ip arp inspection log
clear ip arp inspection statistics (vlan VLAN_NAME|)
clear ip bgp *
clear ip bgp * in
clear ip bgp * in prefix-filter
clear ip bgp * (unicast|multicast) in
clear ip bgp * (unicast|multicast) in prefix-filter
clear ip bgp * (unicast|multicast) out
clear ip bgp * (unicast|multicast) soft
clear ip bgp * (unicast|multicast) soft in
clear ip bgp * (unicast|multicast) soft out
clear ip bgp * out
clear ip bgp * soft
clear ip bgp * soft in
clear ip bgp * soft out
clear ip bgp * vpnv4 unicast in
clear ip bgp * vpnv4 unicast out
clear ip bgp * vpnv4 unicast soft
clear ip bgp * vpnv4 unicast soft in
clear ip bgp * vpnv4 unicast soft out
clear ip bgp <1-65535>
clear ip bgp <1-65535> in
clear ip bgp <1-65535> in prefix-filter
clear ip bgp <1-65535> (unicast|multicast) in
— more —

دستورات فوق می توانند از یک برند تا برند دیگر متفاوت باشند، ولی اصول کار یکی است. از یک طرف شما می بایست یک سری پروفایل ایجاد کنید چه برای بریج کردن، چه برای کراس کانکت (Cross Connect) یا DBA و ترافیک شیپینگ و… و سپس این پروفایل ها را به گروهی از ONT ها اعمال کنید.

با این روش، نیاز نخواهد بود که دستگاه های مودم مشترکین را شما یک به یک کانفیگ و راه اندازی کنید، و شما کنترل خوبی روی دستگاه های ONT و ONU خواهید داشت.

 

 دستگاه های OLT GPON موجود با قیمت مناسب

GPON OLT Eltex LTP-4X

دستگاه OLT التکس مدل LTP-4X یک سلوشن کامل برای راه اندازی شبکه ی پسیو نوری (PON) یا شبکه ی FTTH شما می باشد. پورت های PON دستگاه OLT مناسب اتصال به شبکه‌ی پسیو نوری می باشند. شما می توانید هرکدام از این پورت های پان را با اسپلیتر به 64 مشترک وصل کنید. دسترسی به شبکه ی اپراتور می تواند از طریق پورت های آپ لینک 10G یا پورت های گیگ بصورت توأماٌ صورت بگیرد. OLT توانایی مدیریت ONT های مشترکین ترافیک سوئیچینگ و اتصال به شبکه ی انتقال را دارد.  

GPON OLT GX8604 چهار پورت PON

دستگاه OLT جی پان مدل GX8604 یک لاین ترمینال نوری ارزان قیمت جهت شبکه پسیو نوری شما می باشد. این دستگاه ساخت چین شرکت گلاری کام می باشد.

GPON OLT GX8608 هشت پورت پان

دستگاه OLT :

دستگاه OLT جی پان مدل GX8608 یک لاین ترمینال نوری کامل جهت سوئیچینگ شبکه پسیو نوری (GPON) شما می باشد. این دستگاه ساخت چین شرکت گلاری کام می باشد.

کانفیگ دستگاه توسط نرم افزار مخصوص شرکت انجام می گیرد که بصورت رایگان در اختیار شما قرار داده می شود.

نرم افزار دستگاه شامل هیچگونه لایسنسی نمی باشد.  پشتیبانی دستگاه توسط سایت ارتباط پارس بصورت رایگان انجام می گیرد. پاور دستگاه بصورت 1+1 AC&DC می باشد.

اپتیکال کراس کانکت OXC – Optical Cross Connect

OXC یا اپتیکال کراس کانکت Optical Cross Connect دستگاهی است که در حامل های مخابراتی استفاده می شود برای سوئیچ کردن در سیگنال های پر سرعت نوری در یک شبکه فیبر نوری، مانند شبکه مش (mesh) نوری.

اپتیکال کراس کانکت OXC فیبر نوری

برای مطالعه ی OXC چندین راه وجود دارد:

OXC های مات (سوئیچینگ الکترونیک) – شخص می تواند یک OXC را در دامنۀ الکترونیک پیاده سازی کند: همۀ سیگنال های نوری ورودی پس از اینکه دیمالتیپلکس شدند، تبدیل می شوند به سیگنال الکترونیکی. سپس سیگنال های الکترونیک توسط یک ماژول سوئیچ الکترونیکی سوئیچ می شوند. نهایتاً، سیگنال های الکترونیکیِ سوئیچ شده، به سیگنال های نوری باز سازی شده و از آنها برای مدولاسیون لیزر ها استفاده کرد و سپس، سیگنال های نوری بوجود آمده توسط مالتی پلکسر های نوری (اپتیکال) به فیبر نوری خروجی هدایت می شوند. این طراحی، OEO نام دارد (Optical-Electrical-Optical). کراس کانکت هایی که بر اساس پروسه سوئیچ OEO هستند، عموماً یک محدودیت اصلی دارند: مدار الکترونیکی پهنای باند بیشینه ی سیگنال را محدود می سازد. چنین معماری ای، یک OXC را از اجرا با سرعت مشابه تمام اپتیکال منع می کند، و و رفتار آن برای پروتکل های شبکه ی بکار رفته شفاف نخواهد بود.

از سوی دیگر، نظارت کیفیت سیگنال در دستگاه های OEO آسان است از آنجایی که در نُود سوئیچ همه چیز تبدیل به فرمت الکترونیکی می شود. یک مزیت دیگر این است که سیگنال های نوری بازآفرینی می شوند، پس آنها از نود (گره) بدون پاشندگی و تضعیف رد می شوند. به یک OXC الکترونیک، OXC مات (اپاک) نیز گفته می شود.

OXC های شفاف (سوئیچینگ نوری) – سوئیچینگ سیگنال های نوری در یک دستگاه تمام اپتیکال، رویکرد دوم ما در ادراک یک OXC می باشد. چنین سوئیچی اغلب OXC شفاف نامیده می شود یا کراس کانکت فتونیک (Photonic Cross Connect – PXC). اختصاصاً، سیگنال های نوری دی مالتی پلکس شده و سپس طول موج های دیمالتی پلکس شده به ماژول های سوئیچ اپتیکال سوئیچ می شوند. پس از سوئیچ شدن، سیگنال های اپتیکال به فیبر های خروجی مالتی پلکس می شوند، توسط مالتی پلکسر های نوری. چنین معماری سوئیچی می تواند ویژگی های سرعت داده ها و شفافیت پروتکل را رعایت کند. با این وجود، از آنجایی که سیگنال ها در فرمت نوری نگه داشته می شوند، معماری OXC شفاف اجازه نظارت کیفیت سیگنال را به آسانی به ما نمی دهد.

OXC های نیمه شفاف (سوئیچینگ نوری و الکترونیک) – بعنوان یک مصالحه بین OXC های شفاف و مات، یک نوع OXC وجود دارد که نیمه شفاف نامیده می شود. در چنین معماری سوئیچی، یک مرحله سوئیچ وجود دارد که متشکل است از یک ماژول سوئیچ نوری و یک ماژول سوئیچ الکترونیک.

سیگنال های نوری ای که از مرحله سوئیچ عبور می کنند، هم می توانند با ماژول سوئیچ نوری و هم ماژول سوئیچ الکترونیکی سوئیچ شوند. در اغلب موارد، ماژول سوئیچ نوری بدلیل شفافیت ترجیح داده می شود.

هنگامی که اینترفیس های سوئیچینگ ماژول سوئیچ نوری اشغال هستند یک یک سیگنال نوری نیاز به بازتولید در پروسه تبدیل OEO دارد، از ماژول الکترونیک استفاده می شود. گره های OXC نیمه شفاف یک سازش بین شفافیت کامل سیگنال نوری و مانیتورینگ سیگنال فراگیر ایجاد می کنند. آن همچنین امکان بازتولید سیگنال را در هر گره فراهم می کند.

یک مالتی پلکسر حذف و اضافه (OADM) را می توان بعنوان یک نمونه از OXC دید، زمانیکه درجه گره ها 2 باشد.

برای بهبود کیفیت مقالات، در زیر نظرات خود را بنویسید، و همچنین با به اشتراک گذاری این مقالات، محبوبیت سایت ارتباط پارس را بهبود ببخشید.

فریم بندی STM-1 در SDH و بایت های اضافی

این بخش (3) از مقاله معرفی SDH و مقایسه با ساختار PDH می باشد. جهت دیدن قسمت (2) اینجا کلیک کنید.

 

3.4 فریم SDH

فریم بندی SDH Frame

شکل 10 – رهیاب ارتباط پارس

مبنای SDH، فریم STM-1 است، همانطور که در شکل 10 نشان داده شده است.

فریم STM-1 با 155.52Mbit/s کار می کند و 125µS طول دارد. یعنی اینکه شما 8000 فریم STM-1 در ثانیه دریافت می کنید.

8000 فریم بر ثانیه سرعتی بسیار متداول می باشد در شبکه های مخابراتی؛ بعنوان مثال، G.704 با 8000 فریم بر ثانیه کار می کند.

این بدان معنی است که هر بایت در فریم معادل با یک کانال 64 کیلوبیت بر ثانیه می باشد.

فریم از یک فیلد “قسمت اضافی” و یک فیلد “بار مفید” تشکیل شده است.

فریم های STM-1 را معمولا بعنوان 9 سطر و 270 ستون برای 2430 بایت می شناسند، همانطور که در شکل 11 نشان داده شده است. بایت ها از چپ به راست و بالا به پایین انتقال داده می شوند.

ساختار فریم STM-1

شکل 11 – Rahyab Ertebat Pars

اولین 9 ستون قسمت اضافی بوده و 261 ستون بعدی برای حمل بار مفید بکار می روند.

قسمت اضافی سه بخش دارد:

  • قسمت اضافی مولد
  • اشاره گر ها
  • قسمت اضافی مالتی پلکس

 

در سیستم های مخابراتی SDH، داده های واقعی کاربر در “کانتینر های مجازی” حمل می شوند. کانتینر های مجازی دارای یک فیلد اضافی مسیر بوده و دارای اندازه های مختلفی می باشند.

درباره ی کانتینر های مجازی مفصل تر در این آموزش خواهیم پرداخت.

ولی ابتدا بیایید نگاهی به قسمت اضافی SDH داشته باشیم.

 

3.5 اضافی SDH

بخش اضافی SDH

شکل 12 – رهیاب ارتباط پارس

شکل 12 نشان می دهد چگونه اضافی SDH و توابع انتقال به لایه های زیر تقسیم می گردند:

  • بخش مولد
    بخش اضافی مولد شامل اطلاعات مورد نیاز برای المان های واقع در هر دو سر بخش می شود. این می تواند بین دو مولد یا تجهیزات پایانه ای خط (لاین ترمینال) باشد.
  • بخش مالتی پلکس
    بخش اضافی مالتی پلکس شامل اطلاعات مورد نیاز بین تجهیزات ترمینال در هر سر بخش مالتی پلکس می باشد. بعبارت دیگر، بین المان های متوالی شبکه بجز مولد ها.
  • مسیر
    اضافی مسیر توسط تجهیزات پایانه (ترمینال) خط ایجاد و اختتام می یابد در هر دو سر لینک. این بخش اضافی در کانتینر مجازی بهمراه داده های کاربر انتقال داده می شود.

 

در فرهنگ واژگان سونت (SONET)، به اینها، Path، Line و Section می گویند. و گاهاً این عبارات بطور نادرستی برای SDH بکار می روند.

شکل 13 ساختار بایت های اضافی را نشان می دهد.

بخش اضافی SDH

شکل 13

3 سطر اول اضافی بخش مولد می باشند. A1 و A2 بایت های فریم بندی هستند و شروع فریم STM-1 را مشخص می کنند.

J0 شامل پیام تعقیب (تریس Trace) است که پیوسته بین بخش های مولد منتقل می شود تا آنها بدانند که همچنان به هم متصل می باشند.

B1 را می توان برای مخابرات صوتی بر روی بخش مولد بکار برد.

F1 برای کاربرد های کاربر کنار گذاشته شده.

D1، D2 و D3 یک کانال پیام 192kbit/s را برای عملیات، مدیریت و نگهداری شکل می دهند. مثل آلارم ها، کنترل و مانیتورینگ.

پنج سطر آخر از بخش اضافی برای بخش مالتی پلکس استفاده می شوند.

B2: 24 بیت پریتی چک (Parity Check)

K1 و K2: سوئیچینگ پیشگیری اتوماتیک. از این برای ایجاد سوئیچینگ اتوماتیک برای تاسیسات پشتیبان گیری در صورت وقوع خرابی استفاده می شود.

D4 تا D12 یک کانال پیام 576kbit/s را تشکیل می دهند برای عملیات، مدیریت و نگهداری. مثل تامین ذخیره، مانیتورینگ و نظارت، آلارم ها و غیره.

S1 بایت پیام وضعیت سنکرون است که پیام سنکرونی مانند این را حمل می کند: “سلام، من کلاک مرجع اولیه هستم.” یا “از من بعنوان کلاک مرجع استفاده نکنید!”.

M1: تشخیص خطای از راه دور

E2: یک چنل 64kbit/s صوتی بین بخش های مالتیپلکس

 

ادامه مقاله را در بخش (4) پی گیری کنید